سوگند در اوستا به معنى "داراى گوگرد" است. در ايران باستان براى اثبات بى گناهى يك شخص به او گوگرد ميدادند! اگر شخص زنده ميماند يعنى بى گناه بوده و اگر ميمرد گناه كار بود!